Terug uit Zweden!!!

Maandag zijn we terug gekomen van 11 dagen zweden. We waren namelijk bij mijn ouders op bezoek. Het was heerlijk! Ze hebben een prachtig huis gekocht buiten de stad, midden in de natuur. Het buitenleven daar is heerlijk en daar hebben we dan van genoten! Simeon is een echt buitenkind dus hij werd op zijn wenken bediend...

Elke dag een 'tukje wannelen'...


Thuiskomen in 'eigen' zweeds huisje...


appels plukken...


Appels sjouwen...


En dan terwijl mama appeltaarten bakt (beschrijf ik in volgend logje), lekker bijkomen met zijn broertje bij het vuurtje...

Op stap...

Buiten is het guur en koud... tijd om... naar de kinderboerderij te gaan!!!
Dus togen tante N, Simeon Jesse en ik afgelopen dinsdag naar buiten. We hadden het rijk alleen... (gek he ;-)

Onze cowboy poseert...


Wel lastig zo'n windje...


Hij genoot...


De kleine Sjeik ook...


Zo hebben we kort maar krachtig een heel, heel, heel fris neusje gehaald.


Al met al een geslaagd uitje, dankjewel tante N!

Mijn bekentenissen...

Dit is de 'honest bloggers award', die heb ik van M. heb gekregen... Ik voel mij zeer vereerd!!!

Maar nu is dat ook het moment van de waarheid, want ik moet 10 dingen vertellen die maar weinig mensen weten... Even denken...

Wist u dat...
1. Ik het liefste in Amerika zou wonen (Californie ofzo ;-)
2. Ik het liefst een groot gezin heb (6 kinderen ?)
3. Ik geen hutspot lust
4. Ik op 6 verschillende scholen heb gezeten
5. Ik 3 middelbare school diploma's heb`
6. Ik een lichte chocoladeverslaving heb
7. Ik absoluut niet van sporten hou
8. Ik ooit eens een blauwe maandag heb 'gesonjabakkerd'
9. Ik vroeger heel fanatiek heb paard gereden, dressuurwedstrijen en al
10. Ik ben getrouwd met mijn beste vriend

Nou dat viel best mee... ;-)

De 'Buuhman'

Onze buurman is hovenier. Zijn tuin is keurig. Ongeveer vijf weken geleden was hij zijn heg aan het snoeien keek eens over de heg naar onze kant.
Iets bewoog hem om aan te bieden die ook maar even snel te doen. Ik was heel blij ;-).

Dit was een zeer indrukwekkende gebeurtenis voor Simeon. De 'buuhman' kwam door de voordeur onze tuin binnen en ging snoeien. 'buuhman heg noeien buuuuuuuuuuuuuh!!!!!' werd steeds herhaald. Dit is de afgelopen weken gebleven. Maar naast het snoeien van de heg is de buuhman een steeds grotere rol gaan spelen in ons dagelijks leven.


Zo rijdt de 'buuhman' in deze tractor...


En deze voorheftruck is hem ook niet onbekend...


Gelukkig heeft hij ook nog een motor...

Een ferrari, een raceauto, sleepwagen, eigenlijk alle auto's die we hebben worden bestuurd door de 'buuhman'.

Maar dat is niet alles. Als iets stuk is (zoals jammergenoeg onze vaatwasmachine) weet Simeon de oplossing: 'buuhman maken'!!!
Ondertussen verblijft onze 'buuhman' in complete onwetendheid. Ook is hij niet op de hoogte van de oplossing die Simeon heeft voor alle viezigheid in de wereld, van een omgevallen beker tot aan poep op straat: 'buuhman schoonmaken, doek pakken!!!

'Sesse Wakker'!!!

Een veel gehoorde (twee woords)zin in ons huis is: 'Sesse wakker' het is een soort mengelmoes tussen een vraag en een statement. Het is in elk geval wat Simeon het liefts wil: Jesse wakker!!!

Als een (lichtelijk) vermoeide moeder vervolgens haar (zwaar) vermoeide jongste zoon probeert te laten slapen worden deze pogingen dan ook danig gesaboteerd... Er wordt aan zijn voetje getrokken, in zijn gezicht gepraat, gekust, ge... noem maar op of hele harde geluiden gemaakt in zijn buurt.

Eigenlijk willen ze allebei niet dat Jesse gaat slapen. Jesse niet omdat het leven zo leuk en interessant is en je maar beter geen minuut kan missen. Simeon niet omdat het gewoon zo gezellig is met Jesse in de buurt...

Onze Jesse...

Onze Jesse weet heel goed wat hij wil. Hij is dan nog geen zes maanden maar communiceren kan hij!!!

Als hij wordt vastgehouden en hij wil naar iemand anders (meestal mama) dan leunt hij ernaartoe, schreeuwt hard en bij geen gehoor... huilt hij.

Als hij iets wil grijpen (zoals bijvoorbeeld nu het draadje van het internet) dan gooit hij zichzelf ernaartoe, grijpt het, schreeuwt hard en als hij het niet krijgt of het wordt afgepakt... u raadt het al... huilt hij. Dit huilen is niet zomaar huilen maar krijsen! Hij is ook niet af te leiden met een ander speeltje want hij blijft intens kijken naar hetgeen hij wil.

Hij houdt de wereld in de gaten, ook tijdens het drinken aan de borst leunt hij regelmatig naar achter om alles (desnoods ondersteboven)te kunnen zien, of kijkt ineens opzij en neemt dan (AU!) soms een stukje mama mee.

Sinds kort is hij zijn stem aan het ontdekken en schreeuwt en gilt de hele dag op zijn allerhardst. kortom: Jesse leeft intens, intens gelukkig met de dingen die hem lukken en intens gefrustreerd met wat hij nog niet voor elkaar krijgt.

En wij? wij leven intens met hem mee... Wij genieten volop van ons manneke en zijn hierdoor intens gelukkig, maar soms, (of eigenlijk vaak) ook best wel intens... heel intens... uhm... moe... ;-)

Logeren... hoe meer kinderen hoe meer vreugd!!!

Twee weken geleden kreeg ik een telefoontje. Het was mijn lieve nichtje Feike van 4,5 die heel netjes praat en in volzinnen die voller dan vol zijn ;-). Zij vroeg mij of ze die zaterdag zou kunnen komen logeren. Die bewuste zaterdag kon niet maar we hebben direct afgesproken voor de zaterdag erop...

Deze zaterdag was het dus zover... Simeon stond al steeds bij het raam om te kijken of 'Veike" er al was, en Jesse... die deed eigelijk niet anders dan anders...

Maar ze kwam, het was erg gezellig. Simeon heeft lekker gerend en gespeeld, en Jesse genoot vooral erg van het knuffelen...




Al met al geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar

Ze was er weer!!!

Als Simeon s'ochtends wakker wordt zijn er een aantal mensen waar hij naar vraagt. Mama of papa natuurlijk (ligt eraan wie hem uit bed haalt;-) gevolgd door Jesse, opa en oma, 'anre' opa en oma, de buurkinderen en buurvriendin en zo heeft hij een varierend lijstje.
Iemand die er ook vaak tussen zit is Nina, het meisje waar wij oppassen. Nina heeft zonder dat ze het weet nog meer fans. De buurkinderen vragen ook regelmatig naar haar...
Nou gister en vandaag was het eindelijk weer zover... Ze was er weer!!!

Dat was genieten...



En zoals altijd geniet Jesse ook mee...

parallel spel

Maandagochtend kwam buurvriendje spelen... Altijd gezellig!!! Zij toonden mij nogmaals wat er nu bedoeld wordt met parallel spel...




soms wat interactie...



De 'directeur' houdt alles in de gaten...

Mijn zoon: boefje... of kunstenaar?

Dat hij een boefje is weten we... Hij had zelf zijn 'misstap' al bekend met 'mama voto' en het fototoestel dat ik daarbij in mijn handen gedrukt kreeg. De bewijsstukken zaten er bij ingesloten. De vraag die nu rest is... is hij een boefje die per ongeluk wat foto's maakte... of is hij een onbegrepen kunstenaar? oordeelt u zelf en de rest zal de toekomt wijzen ;-)

De papegaai zegt 'koptekopp' (oftewel koppiekraauw)

Onze kleine papegaai Simeon krijgt veel te veel door. Als de telefoon het niet doet zegt hij 'rij op' en wil het klepje van de batterij openen, als we op een verjaardag zitten en de M&M's zijn op zegt hij 'MenM op, pakken?' bakt het bakje en wijst daarbij veelbetekend op de keuken. Als we naar de desbetreffende verjaardag zijn gereden in 'opa's auto' krijgen we dit de hele rit te horen, thuis gekomen weet hij ook feilloos de auto van oma en de auto van papa aan te wijzen (het blijft een jongetje ;-). Tja hij doet genoeg 'briljante' dingen om mij als moeder te doen stralen van trots! En wat zegt de papegaai zelf volgens Simeon... 'papa...koptekopp'!!!

Dat heet geloof ik... "Writer's block"

Drie maanden geleden schreef ik mijn eerste post als enthousiast beginnend blogger. Sindsdien zijn er veel leuke dingen gebeurd om over te bloggen, maar steeds als ik over het stukje nadacht in mijn hoofd, kwam mijn perfectionistische aard boven en kreeg ik geen woord op papier... (of zullen we zeggen het digitale equivalent van papier ;-) En dan heb je natuurlijk ook nog eens nooit tijd om te bloggen (het valt me op dat ik nooit tijd heb voor dingen waar ik in kan 'falen' ;-)
Bij deze een bericht aan mijn 'enkele' trouwe volgers: ik zal proberen jullie wat te volgen te geven...

Als opwarmertje deze 2 foto's van ons uitstapje in Blijdorp om het heerlijke zomergevoel dat ik heb ervaren met jullie te delen...

Mijn kinderen: Simeon en Jesse

Jesse en Simeon op 30-05 2009

Daarom ben ik gastouder...

Van jongs af aan ben ik dol op kinderen. Ik heb veel oppasbaantjes gehad en heb ook altijd zelf een grote kinderwens gehad.

In 2001 ben ik psychologie gaan studeren aan de Erasmus universiteit in Rotterdam. Dit vanwege mijn grote interesse in kinderen en mensen in het algemeen. In 2005 ben ik afgestudeerd met een masters in de ontwikkelingpsychologie. Vanaf dat moment tot aan begin 2009 ben ik werkzaam geweest bij een schoolbegeleidingsdienst als onderwijsadviseur. Dit hield onder andere in dat ik leerkrachten adviseerde en ondersteunde in de omgang met bepaalde leerlingen, leerlingen met leerproblemen of die regelmatig regels overtreden. Dit was interessant werk dat ik altijd met veel plezier heb gedaan.

In februari 2008 ben ik bevallen van onze eerste zoon Simeon. Wat een wonder! En wat genoot ik ervan om moeder te zijn! Met pijn in mijn hart heb ik hem na 11 weken bij mijn gastouder achtergelaten om weer te gaan werken. Ik weet nog dat ik altijd jaloers was op de gastouder: 'kon ik haar baan maar hebben en lekker bij mijn kind zijn!' Pas bij de geboorte van onze tweede zoon Jesse (april 2009) besefte ik me: dat kan ook! Ik kan ook gastouder zijn... Ik zeg mijn baan op en ga ervoor!

Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn om je kind achter te moeten laten. Ik vond het zelf erg fijn om een betrouwbare gastouder te hebben. Nu wil ik die betrouwbare gastouder zijn!

In deze blog zal ik updates brengen over het leven als gastouder.