zondag 23 mei 2010

Onder mijn boom, deel 2...




Tja die boom heeft heel wat meegemaakt. Hij heeft me beschutting gebracht in de regen, wind en kou van de afgelopen tijd. En nu biedt hij me schaduw en verkoeling in dit heerlijke weer. En hij heeft me de rust een kalmte geboden om de besluiten te maken die gemaakt moesten worden.

Het roer gaat weer om. Gastouderschap leek ideaal te combineren met moederschap zoals ik het zie: veel tijd doorbrengen met mijn kinderen, goed letten op wat ze nodig lijken te hebben en hier adequaat op inspelen. Maar dit kwam in het gedrang. Ik kwam met mijn onlenige lijf (een blauwe maandag traumatische ballet ervaring heeft mij dat geleerd ;-) in een spagaat tussen de noden zien en ook daadwerkelijk de tijd vinden om hierop in te spelen. Dus heb ik besloten het gastouderschap in te dammen. Ik richt mij op mijn kinderen en wat ik denk dat ze nodig hebben. Op het moment is dat voor mijn oudste vooral veel tijd en aandacht ;-).

Verder richt ik mij op mijn freelancewerk als ontwikkellingspsycholoog en mijn vrijwilligerswerk in onze kerk en, last but not least: het komende thuisonderwijs wat wij hebben besloten te gaan geven.

En dames en heren (waarschijnlijk vooral dames ;-) het voelt goed. Ik ben weer rustig en voel weer visie en enthousiasme. Af en toe even onder zo'n boom zitten zou ik iedereen aanraden!