Het centrum van je universum verschuift: het ligt in je armen!

Ik blijf verbaasd over hoe alles compleet verandert met een nieuwe baby. De hele wereld op zijn kop. zo heftig, zo intens, zo mooi, alles in uitersten. Ons nieuwe meisje is vrij kalm, ik zeg vrij omdat ze gelukkig heel goed kan communiceren over wat ze wel en NIET wil, maar weer uiterst tevreden is wanneer je daar naar luistert. Ze kletst ze lacht, ze straalt en doet alles wat je van een 3 maanden oud wondertje mag verwachten en meer...

Ik weet dat ze haar debuut op internet al lang heeft gemaakt voor haar moeder daar eens aan toe komt maar bij deze presenteer ik met trots, ons lieve meisje:

Wat te doen als je wacht op een baby...

De officiele due date is maandag aanstaande. Mijn vorige boefjes lieten graag op zich wachten, dus eigenlijk verwacht ik onze meid ook niet snel. Toch geeft het vanaf twee weken voor 'de' datum zo'n onrustig gevoel. wanneer? Hoe? enz. enz...

Dus wat doen we in de tussentijd?

Heeeeeeeeel veeeeel!!!!!:

Veel spelen en fietsen in en om het huis, eigenlijk vooral om het huis, maar dit koppie vond ik onweerstaanbaar.


Lekker kliederen en kleuren mengen...


Een geheel vernieuwd transportsysteem naar bed ontwikkelen...


Samen lezen...



Eindeloos lieveheersbeestjes en slakken zoeken...


Alvast aan het oefenen voor straks, en ja, Jesse speelt heel graag de baby in dit verhaal. Hij heeft ook al aangekondigd dat wanneer de baby eruit is, hij er weer in gaat. We hebben gepast en gemeten om hem ervan te overtuigen dat dat echt niet zal gaan maar hij blijft er stellig bij dat als de baby er eenmaal uit is, er WEL ruimte genoeg zal zijn voor hem.


Veel gezwommen, binnen en buiten...


Educatief gezien zeer veel vooruitgang geboekt ;-)


Lekker gelounged zoals vandaag:


En nog eentje van vandaag:


En dan nog als laatste, met grote tegenzin van mij, maar op veelvuldig verzoek... een buikfoto van twee weken geleden...

update eerste kwartaal 2011 (schaam schaam)

Ach wat kan ik zeggen, ik ben niet zo'n moeder die keurig babyboekjes bijhoudt. Ik ben zelfs niet zo'n moeder die alle foto's netjes geordend per ontwikkelingsmaand in mapjes heeft (of uberhaupt per ontwikkelingmaand foto's maakt). Daarnaast vergeet ik regelmatig komische uitspraken op te schrijven die ik dan inderdaad vergeet. En hoe leuk ik bloggen ook vind (vooral bij mensen die hier heel consequent in zijn ;-) ik ga er niet vaak genoeg voor zitten. teveel obstakels (foto's op de computer zetten, draadje vinden, enz, enz, enz). Net zo'n voorbeeld is kaartjes sturen. Ik zou zo graag wat attenter zijn maar zoveel obstakels: kaartje kopen, me rot zoeken om het adres te vinden vervolgens oja een postzegel en dan de laatste stap... naar de postbus. En dan zou ik ook met verjaardagen net wat (lees: uberhaupt wat van me te laten horen!) attenter zijn als ik nou eindelijk mijn lang geplande voornemen zou uitvoeren om alle verjaardagen eens op mijn kalender (die ik sinds kort heb) te schrijven. Ik ben chaotisch en misschien volgens sommige van jullie als je dit leest een beetje lui in dat soort dingen. Maar na dit hele epistel over de zwakkere kanten van mijn karakter ;-) komt dan nu eindelijk: de update!

De afgelopen maanden zijn weer erg bewogen geweest, we hebben:


een tripje gemaakt naar oma in Zweden speciaal om haar te helpen met hout sjouwen (en daarnaast heel veel te sleeen, spelen en genieten van opa en oma ;-)

Leren fietsen zonder zijwieltjes! (eigenlijk mama opgedragen een helm te kopen en daarna gewoon weggefietst).

heel veel buitengespeeld, zie hier de grote ijsblokkenstudie ;-)

Lekker ontspannen bij Papa


Een nieuwe keuken gekregen waar natuurlijk eindeloos koekjes, cakejes en in dit geval pannenkoeken in gemaakt moeten worden

Deze pannenkoeken moeten natuurlijk worden opgegeten!

We hebben ook de nodige verjaardagen gevierd.


We hebben verlies meegemaakt.

We hebben slaapstrijd gehad...

En last but not lk least: bring out the pink, it's a girl!!!