School kennen we namelijk allemaal. Zij het positief of negatief, aan school hebben we een referentiekader.
Maar hoe je ineens hele dagen zinvol en educatief verantwoord moet doorbrengen met je kinderen, daar heeft niet iedereen een helder beeld bij. Er is eigenlijk geen voorbeeld om op terug te vallen. En de verantwoording voor de juiste educatie van kinderen is een grote!
Over hoe ons leven er nu uitziet kan ik vertellen dat het niet heel veel veranderd is sinds Simeon 4 is. We zijn namelijk al lang met thuisonderwijs bezig, en het is vooral denk ik een 'mindshift'. Leren is namelijk altijd en overal, en leren is leuk! Als ouders leren we onze kinderen lopen, en oh wat zijn we trots, we leren ze zichzelf aankleden en zelf een boterham smeren, of fietsen, voetballen, ga zo maar door. Daarnaast (trachten) we ze bepaalde manieren of normen en waarden mee te geven.
Ik zie thuisonderwijs als het natuurlijke verloop hiervan. Het is kindgericht onderwijs, het is ontwikkelingsgericht en het is toegespitst op de specifieke talenten van dat kind, mijn kind.
Wat ik daarnaast erg belangrijk vind is zelfredzaamheid en probleemoplossend leren denken. Zo heb ik regelmatig een spelletje met de kinderen, als zij zeggen, mama ik heb dorst, dan gaan we zoveel mogelijk creatieve manieren bedenken om aan drinken te komen, buiten gaan staan met je mond open, de sneeuw smelten, bedelen ;-) naar de dichtstbijzijnde put lopen, enzovoorts...
Sinds wij bezig zijn met thuisonderwijs zijn we ons meer bewust van het feit dat elk moment van de dag een onderwijsmoment is. De wereld om ons heen is het beste klaslokaal en alles wat de kinderen oppikken, daar kun je op voort borduren. We proberen ze dan vooral een rijke omgeving te bieden en van daaruit verder te gaan. Zo is onze Simeon al de afgelopen twee jaar in een waaromfase en we zijn veel bezig met het onderzoeken van al zijn vragen. In de bieb, in het museum, op internet via wikipedia of beeldbank, via kennissen enzovoorts.
Ook letters en cijfers kom je dagelijks tegen, je kunt ermee oefenen terwijl je boodschappen doet of in de dierentuin bent. Zo doen we klank-tekenkoppeling of rijmen lekker tussendoor terwijl we in de auto zitten op weg naar bijvoorbeeld muziekles. En af en toe doen we een 'werkje'. Daarnaast lezen we veel en spelen we alleen of met andere kinderen, we spreken bijvoorbeeld regelmatig af met andere thuisonderwijskinderen en hun ouders, in musea, de dierentuin of gewoon een speeltuin.
Nu is hij 4, als hij ouder wordt gaan we meer tijd en aandacht besteden aan 'formeel' leren. Meer leren plannen en omgaan met (gezonde) frustratie maar zoals ik het nu zie altijd midden in het leven en met een rijke context. We zijn ambitieus maar we gaan ervoor!
:)
BeantwoordenVerwijderenxxx
Dat klinkt heel natuurlijk en eigenlijk is het wat je zegt, dat dóe je normaal al bij kinderen onder de vier (of als ze even niet op school zitten).
BeantwoordenVerwijderen(Hoe je ze moet leren omgaan met frustraties, dat moet ik ook nog leren, want dat is hier wel een puntje bij de middelste.. zucht... )
Ja, en snijbonen in driehoeken, vierkanten, rechthoeken en parallellogrammen snijden en opeten...........
BeantwoordenVerwijderenGeweldig dat je bezig bent met thuisonderwijs. Mag ik je vragen waarom je deze keuze gemaakt hebt? Heb je zelf een minder positieve ervaring met school, of kon je geen geschikte school vinden? Is het een kwestie van geloofsovertuiging? Heb je het gevoel dat je op deze manier beter aansluit bij de behoefte van het kind?
BeantwoordenVerwijderenWij hebben bewust gekozen voor een school met wat minder contacturen (o.a. continuerooster) zodat er meer tijd is om zelf ook een aanvulling te doen als ouders. Dat is vooral leren uit het echte leven, maar kunnen werkjes zijn, een bezoekje aan de dierentuin, maar ook veel voorlezen, knutselen, rijmen, zingen.. Ik vind dat een hele waardevolle aanvulling naast school voor de opvoeding.
Groetjes
Pauline.