Ik wilde al van jongs af aan moeder worden. En vanaf jongs af aan heb ik dan ook besloten een perfecte moeder te worden. Zoals ik dat met alles besluit.
Ik zou van tevoren de 'theorie' kennen, (ben dan ook ontwikkelingspsychologe geworden) en dan zou ik deze uitvoeren. Het is toch gewoon een kwestie van zoveel mogelijk belonen en consequent negeren. Ik zou niet in de vele 'valkuilen' trappen waar ik andere moeders over hoorde of die ik zelf kon observeren.
De woordspeling pedagoochelen (een boek van Daphne Dekkers, ik ken het verder niet) vond ik erg vermakelijk maar begrepen deed ik het niet... nu wel!
Niemand kan je van tevoren vertellen wat voor dosis moederliefde je meekrijgt bij de geboorte van je kinderen en hoe genuanceerd alles plotseling wordt.
De volgende quote van Justine Mol (schrijfster van een boek over opvoeden zonder belonen en straffen) beschrijft heel accuraat hoe ik me vaak voel: "Als ik terugkijk op de jaren dat ik hen opvoedde, zie ik mezelf als koorddanser, voortdurend op zoek naar een wankel evenwicht tussen ingrijpen en op zijn beloop laten, sturen of loslaten in vertrouwen, de wet voorschrijven of samen afspraken maken. Is er één beste manier? Ik denk van niet. Voor het opvoeden van kinderen bestaat geen standaard-aanpak."
Tja en daar sta ik dan zonder mijn standaardhandleiding! Radeloos dat ik soms niet weet wat ik moet doen. Verdrietig dat ik het soms helemaal 'verkeerd' aanpak. Mijn pedagoochelen wordt pedagooglen op zoek naar de quick-fix, het ultieme antwoord. Het is er niet.
Ik moet weer terug naar mijn moederinstinct, daar ligt vaak het beste antwoord. En daarna moet ik eens flink diep inademen, lekker slapen, mezelf aanpakken en vrolijk aan de dag van morgen beginnen. Het is namelijk weer een frisse start!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi Lieke! Nog even over je profiel: Waarom volg je mij niet?
BeantwoordenVerwijderenHé, dat heb je mooi beschreven. Kan me er helemaal in vinden! :))
BeantwoordenVerwijderenX
Ja en ja, je hebt gelijk... En als je moederinstinct het niet meer weet dan kun je altijd nog op zoek in de boekjes.. Maar het blijft theorie, en elk kind is anders.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHelp, dat was nou niet direct wat ik wilde horen!! ;-) Ik leef nog in dat andere stadium! En ik zweef tussen "Zo moeilijk kan het toch niet zijn als iedereen om me heen zo ongeveer kinderen heeft (gehad)" en "aaaaarrrgggghhhhh, ik kan het nooit, waar ben ik aan begonnen!!!"
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heb ik jouw moeder hier in de buurt. knuf Jezz
Hihihi Jessica! Nog gefeliciteerd!!! Ik ken het;-) Maarja praktijk is: soms is het makkelijk, soms is het moeilijk en jij hebt inderdaad de bof met mijn moeder ;-) Gelukkig heb ik skype!!!
BeantwoordenVerwijderenBedankt! Ja, het zal allemaal wel goed komen. Ik ben heel blij dat ze hier wonen. Gelukkig heb ik een auto, zodat ik er binnen 20 minuten zit! Ik heb ook skype, maar mijn moeder zit niet zo vaak achter de computer als de jouwe :)
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dit leuk beschreven! Herkenbaar tot op de laatste regel.Groet Roelien
BeantwoordenVerwijderenIk kom even hier kijken. Laatst logde ik over taakspel en je moeder meldde bij mij dat jij dat mede hebt bedacht. Super zeg. Uitgaan van positieve aandacht.
BeantwoordenVerwijderen