Wijsheid van een 'ervaren moeder' ;-) zoals ik...

Na 4 jaar moederschap zit ik natuurlijk vol wijsheid! (dit moeten jullie met een grote knipoog en een ruime schep zelfspot lezen).
Inmiddels heb ik dan ook alle theorieën die ik daarvoor kende overboord gegooid.
Ik herinner me nog zo goed dat toen ik voor het eerst zwanger was, iedereen me probeerde te voorzien van advies. Iedereen leek zijn 'wijsheid' kwijt te willen. Ik werd hier gek van. Laat me rustig zwanger zijn, ik weet best wat ik straks ga doen, ik heb de theorie bestudeerd en ga die 'gewoon' in praktijk brengen. Zelfs de (achteraf gezien) goede adviezen van mijn grote zus en mijn moeder legde ik grotendeels naast me neer.

Nu merk ik dat ik zelf ook mijn wijsheid kwijt wil! Ik ben er net zo een! ;-) Ik verbijt me bij een zwangere (laat haar maar lekker onbezorgd genieten en alles om haar laten draaien) maar hier, op mijn blog, kan ik sporadisch wel iets kwijt.

Ik wil namelijk niemand van advies voorzien over wat zij moeten doen met hun kind. Ik wil niemand meer vertellen dat ze het baby'tje 'gewoon' moeten laten huilen of juist alle goede redenen om dit niet te doen. Of ze borstvoeding moeten geven of niet, straffen, belonen noem maar op...

Wat ik wel aan iedere jonge moeder zou willen schreeuwen is: luister naar je eigen moedergevoel! Dagelijks worden we overspoeld met adviezen van 'professionals' en als jonge onzekere moeder luister je hier sneller naar. we worden dan ook niet getraind om naar ons eigen gevoel te luisteren. Toch is dit essentieel. Jij bent de enige moeder die het kind heeft, jij hebt het in je buik laten groeien tot een wezentje dat 'klaar' genoeg was om de wereld in te trekken en dit proces gaat door. Het is goed om te lezen en te praten maar toets het altijd aan je gevoel en daarnaast:

Luister naar je kind! Al vanaf heel jong probeert het te communiceren met ons.
Er wordt ons vaak voorgehouden dat kinderen ons voor het lapje houden of manipuleren en dat we dit niet moeten laten gebeuren. Maar hij/zij wil ook inspraak hebben in wat er allemaal in zijn/haar leven gebeurt. Wij volwassenen vergeten wel eens hoe het is om al deze verworven vrijheden (om zelf over je leven te kunnen beslissen) niet te hebben, en volledig afhankelijk te zijn. als je dan afhankelijk bent, dan wil je dat toch zijn van iemand die naar je luistert en rekening houdt met de voor- en afkeuren van jou specifiek.
Ik heb een erg koppige peuter nodig gehad om deze waardevolle les te leren. Ik hoop dat iemand anders (de zwangere waar ik NIET tegen praat ;-) deze les eerder leert dan ik.

Mijn laatste stukje wijsheid bewaar ik voor een ander logje. Het gaat namelijk over de speelgoedjungle waar we ons constant een weg door moeten banen en hakken, kortom: wordt vervolgd...

Over thuisonderwijs...

Nu Simeon 4 is krijg ik regelmatig de vraag: en, hoe gaat het thuisonderwijs? Of: zijn jullie al begonnen? Of: Wat doen jullie zoal? Om op deze positieve belangstelling in te gaan probeer ik weer eens een logje te schrijven.

School kennen we namelijk allemaal. Zij het positief of negatief, aan school hebben we een referentiekader.
Maar hoe je ineens hele dagen zinvol en educatief verantwoord moet doorbrengen met je kinderen, daar heeft niet iedereen een helder beeld bij. Er is eigenlijk geen voorbeeld om op terug te vallen. En de verantwoording voor de juiste educatie van kinderen is een grote!

Over hoe ons leven er nu uitziet kan ik vertellen dat het niet heel veel veranderd is sinds Simeon 4 is. We zijn namelijk al lang met thuisonderwijs bezig, en het is vooral denk ik een 'mindshift'. Leren is namelijk altijd en overal, en leren is leuk! Als ouders leren we onze kinderen lopen, en oh wat zijn we trots, we leren ze zichzelf aankleden en zelf een boterham smeren, of fietsen, voetballen, ga zo maar door. Daarnaast (trachten) we ze bepaalde manieren of normen en waarden mee te geven.

Ik zie thuisonderwijs als het natuurlijke verloop hiervan. Het is kindgericht onderwijs, het is ontwikkelingsgericht en het is toegespitst op de specifieke talenten van dat kind, mijn kind.
Wat ik daarnaast erg belangrijk vind is zelfredzaamheid en probleemoplossend leren denken. Zo heb ik regelmatig een spelletje met de kinderen, als zij zeggen, mama ik heb dorst, dan gaan we zoveel mogelijk creatieve manieren bedenken om aan drinken te komen, buiten gaan staan met je mond open, de sneeuw smelten, bedelen ;-) naar de dichtstbijzijnde put lopen, enzovoorts...

Sinds wij bezig zijn met thuisonderwijs zijn we ons meer bewust van het feit dat elk moment van de dag een onderwijsmoment is. De wereld om ons heen is het beste klaslokaal en alles wat de kinderen oppikken, daar kun je op voort borduren. We proberen ze dan vooral een rijke omgeving te bieden en van daaruit verder te gaan. Zo is onze Simeon al de afgelopen twee jaar in een waaromfase en we zijn veel bezig met het onderzoeken van al zijn vragen. In de bieb, in het museum, op internet via wikipedia of beeldbank, via kennissen enzovoorts.
Ook letters en cijfers kom je dagelijks tegen, je kunt ermee oefenen terwijl je boodschappen doet of in de dierentuin bent. Zo doen we klank-tekenkoppeling of rijmen lekker tussendoor terwijl we in de auto zitten op weg naar bijvoorbeeld muziekles. En af en toe doen we een 'werkje'. Daarnaast lezen we veel en spelen we alleen of met andere kinderen, we spreken bijvoorbeeld regelmatig af met andere thuisonderwijskinderen en hun ouders, in musea, de dierentuin of gewoon een speeltuin.

Nu is hij 4, als hij ouder wordt gaan we meer tijd en aandacht besteden aan 'formeel' leren. Meer leren plannen en omgaan met (gezonde) frustratie maar zoals ik het nu zie altijd midden in het leven en met een rijke context. We zijn ambitieus maar we gaan ervoor!

25 'dingen' die mij blij maken

Hoera het is lente!!! Eigenlijk zou ik elk jaar weer een odedansje (ja ik weet het, het is geen officieel scrabble-woord ;-) aan de lente moeten dansen, want ik wordt zo onuitsprekelijk blij van lente. Eigenlijk kwam ik deze week allemaal dingen tegen die mij heel blij maken. Dit inspireerde mij tot bloggen (nou mensen geef toe, dat gebeurt niet vaak ;-)
Mijn logje vandaag gaat dan ook over 25 'dingen' die mij blij maken:

1. De warmte van de zon weer op mijn huid voelen
2. Bloemetjes en blaadjes die weer tevoorschijn komen
3. De geur van mijn kinderen ruiken wanneer die nog in hun kleding hangt voor ik ze in de was stop
4. De geur van schone was dat te drogen hangt
5. Een hele open dag in mijn agenda!(het liefst nog een hele open week ;-)
6. Wandelen in de bergen/ bossen/ aan zee, noem maar op!
7. Een koele duik op een hete dag (of een minder hete dag, of uhm, zelfs een koude dag ;-)Eigenlijk alles dat met water te maken heeft! (behalve regen dan weer ;-)
8. Goed nieuws horen voor iemand die je het zoooooo gunt!
9. Brownies, of iets anders met chocola, of eten uberhaupt!
10. Een antwoord op een gebed
11. Een welgemeend compliment ontvangen
12. Een goed boek lezen
13. Een opgeruimd en schoon huis
14. Rokken die om mijn benen zwieren en zwaaien
15. De open en eerlijke opmerkingen van (mijn) kinderen
16. Mijn kinderen zien spelen en de wereld ontdekken
17. Eerste stapjes
18. Dat lieve koppetje voorop de fiets dat kraaigeluidjes maakt van plezier met pluishaartjes die waaien in de wind
19. Een inspirerend gesprek
20. Heel hard van een glijbaan, bobslee, achtbaan, noem maar op!
21. In Bart's armen zijn
22. Iets nieuws leren
23. een 'bearhug' van mijn kinderen
24. Advies van mijn moeder
25. kijken naar mijn slapende kinderen...



eigenlijk zou ik nog wel door kunnen gaan...
Wat maakt jullie blij?

Een stukje passie!

Er zijn een aantal dingen in het leven waar ik erg gepassioneerd over ben. Een van die dingen is: kinderen en mensen tot ontwikkeling en bloei laten komen... Ik geloof met mijn hele hart dat iedereen talenten en passies heeft. Dit komt sterk terug in mijn geloof, in mijn beroep, in alle boeken die ik lees en de keuzes die ik maak betreffende de opvoeding en scholing van mijn kinderen.
Ik vind het zo verdrietig dat er zoveel kinderen en volwassenen rond lopen die dit niet geloven over zichzelf.

Ik kwam in mijn vakliteratuur het volgende liedje tegen en wilde het gewoon even delen. Omdat het een stuk verdriet vertolkt dat ik regelmatig voel.

Ik wilde de link erin zetten maar na mijn ruzie met youtube ;-) is dat niet gelukt dus zoek hem gerust zelf op...

Hier is de tekst:

Gerard van Maasakkers, Bloemen zijn rood

'n Jungske ging vur 't uurst naor school
Hij kreeg 'n vel papier en krijt
En hij kleurde en kleurde 't hul vel vol
Want kleure, da vond-ie fijn
Mer de juffrouw zei: "Wat doe je daar, jongeman?"
"Ik teken bluumkes, juffrouw"
Ze zei: "We doen hier niet aan kunst, jongeman
Bloemen zijn rood en de lucht is blauw
Je zult er rekening mee moeten houden
Je bent hier niet alleen
Als alle kinderen 'ns deden zoals jij
Waar moest dat dan toch heen, ik zeg je
Bloemen zijn rood, jongeman
Blaadjes zijn groen
't Heeft geen enkele zin om 't anders te zien
Dus waarom zou je 't dan nog anders doen"



Mer 't jungske zei
"Ja mer juffrouw, d'r zijn zoveul kleuren bloemen
Zoveul kleuren blaadjes, zoveul kleuren, overal
Zoveul kleuren zijn nie op te noemen
Mer ik zie ze allemaol"



Mer de juffrouw zei: "Je bent ondeugend, jongeman
Je kliedert en je Nederlands is slecht
Ik weet zeker dat je 't alletwee veel beter kan
Ik wil dat je herhaalt wat ik zeg
Bloemen zijn rood...."



Mer 't jungske zei
"Ja mer juffrouw..."
Mer de juffrouw zei: "Dit duurt me nou te lang
Je moet maar weten hoe 't hoort"
En ze zette 't jungske op de gang
("Voor je bestwil" enzovoort)
Mer hij werd bang, zo na 'nen tijd
Klopte zachtjes aan de deur
En hij zei: "Juffrouw, ik heb wel spijt"
En hij kreeg 'n kleur toen-ie zei
"Bloemen zijn rood
Blaadjes zijn groen
't Heeft geen enkele zin om 't anders te zien
Dus waarom zou ik 't anders doen"



Mer d'n tijd ging dur, gao altijd dur
En hij ging naor de tweede klas
En de juffrouw was hul anders as die daorvur
Ze was nieuw, ze was er pas
En ze lachte vriendelijk toen ze zei
"Tekenen doe je voor je lol
Je krijgt genoeg papier en krijt van mij
Teken maar je hele vel vol"
Mer 't jungske tekende bloemen
Gruun en rood, en in de rij
En toen de juffrouw vroeg waorum
Kreeg-ie weer 'n kleur, en-ie zei
"Bloemen zijn rood..."

Het centrum van je universum verschuift: het ligt in je armen!

Ik blijf verbaasd over hoe alles compleet verandert met een nieuwe baby. De hele wereld op zijn kop. zo heftig, zo intens, zo mooi, alles in uitersten. Ons nieuwe meisje is vrij kalm, ik zeg vrij omdat ze gelukkig heel goed kan communiceren over wat ze wel en NIET wil, maar weer uiterst tevreden is wanneer je daar naar luistert. Ze kletst ze lacht, ze straalt en doet alles wat je van een 3 maanden oud wondertje mag verwachten en meer...

Ik weet dat ze haar debuut op internet al lang heeft gemaakt voor haar moeder daar eens aan toe komt maar bij deze presenteer ik met trots, ons lieve meisje:

Wat te doen als je wacht op een baby...

De officiele due date is maandag aanstaande. Mijn vorige boefjes lieten graag op zich wachten, dus eigenlijk verwacht ik onze meid ook niet snel. Toch geeft het vanaf twee weken voor 'de' datum zo'n onrustig gevoel. wanneer? Hoe? enz. enz...

Dus wat doen we in de tussentijd?

Heeeeeeeeel veeeeel!!!!!:

Veel spelen en fietsen in en om het huis, eigenlijk vooral om het huis, maar dit koppie vond ik onweerstaanbaar.


Lekker kliederen en kleuren mengen...


Een geheel vernieuwd transportsysteem naar bed ontwikkelen...


Samen lezen...



Eindeloos lieveheersbeestjes en slakken zoeken...


Alvast aan het oefenen voor straks, en ja, Jesse speelt heel graag de baby in dit verhaal. Hij heeft ook al aangekondigd dat wanneer de baby eruit is, hij er weer in gaat. We hebben gepast en gemeten om hem ervan te overtuigen dat dat echt niet zal gaan maar hij blijft er stellig bij dat als de baby er eenmaal uit is, er WEL ruimte genoeg zal zijn voor hem.


Veel gezwommen, binnen en buiten...


Educatief gezien zeer veel vooruitgang geboekt ;-)


Lekker gelounged zoals vandaag:


En nog eentje van vandaag:


En dan nog als laatste, met grote tegenzin van mij, maar op veelvuldig verzoek... een buikfoto van twee weken geleden...

update eerste kwartaal 2011 (schaam schaam)

Ach wat kan ik zeggen, ik ben niet zo'n moeder die keurig babyboekjes bijhoudt. Ik ben zelfs niet zo'n moeder die alle foto's netjes geordend per ontwikkelingsmaand in mapjes heeft (of uberhaupt per ontwikkelingmaand foto's maakt). Daarnaast vergeet ik regelmatig komische uitspraken op te schrijven die ik dan inderdaad vergeet. En hoe leuk ik bloggen ook vind (vooral bij mensen die hier heel consequent in zijn ;-) ik ga er niet vaak genoeg voor zitten. teveel obstakels (foto's op de computer zetten, draadje vinden, enz, enz, enz). Net zo'n voorbeeld is kaartjes sturen. Ik zou zo graag wat attenter zijn maar zoveel obstakels: kaartje kopen, me rot zoeken om het adres te vinden vervolgens oja een postzegel en dan de laatste stap... naar de postbus. En dan zou ik ook met verjaardagen net wat (lees: uberhaupt wat van me te laten horen!) attenter zijn als ik nou eindelijk mijn lang geplande voornemen zou uitvoeren om alle verjaardagen eens op mijn kalender (die ik sinds kort heb) te schrijven. Ik ben chaotisch en misschien volgens sommige van jullie als je dit leest een beetje lui in dat soort dingen. Maar na dit hele epistel over de zwakkere kanten van mijn karakter ;-) komt dan nu eindelijk: de update!

De afgelopen maanden zijn weer erg bewogen geweest, we hebben:


een tripje gemaakt naar oma in Zweden speciaal om haar te helpen met hout sjouwen (en daarnaast heel veel te sleeen, spelen en genieten van opa en oma ;-)

Leren fietsen zonder zijwieltjes! (eigenlijk mama opgedragen een helm te kopen en daarna gewoon weggefietst).

heel veel buitengespeeld, zie hier de grote ijsblokkenstudie ;-)

Lekker ontspannen bij Papa


Een nieuwe keuken gekregen waar natuurlijk eindeloos koekjes, cakejes en in dit geval pannenkoeken in gemaakt moeten worden

Deze pannenkoeken moeten natuurlijk worden opgegeten!

We hebben ook de nodige verjaardagen gevierd.


We hebben verlies meegemaakt.

We hebben slaapstrijd gehad...

En last but not lk least: bring out the pink, it's a girl!!!